Guinness World Records
Het is mijn missie om alle mensen over de hele wereld te inspireren dat alles mogelijk is zolang je maar doet wat nodig is. Door het verbreken van wereldrecords met de zwaarste fitness oefeningen die er bestaan wil ik de wereld laten zien dat het onmogelijke mogelijk is en te kijken tot waar het menselijke lichaam toe in staat is. Ik hou van de fysieke en mentale challenges!
Guinness World record 1
I broke officially the Guinness World Record for most chest to ground push up burpees in one hour with 957 reps!
Na veel geleerd te hebben van de vorige officiële wereld record poging heb had ik zaterdag nacht 9 uur geslapen, en vanaf ik opstond tot de poging 3000 kcal aan voedsel tot me genomen. Ik was vastberaden om het guinness world record met 1000 burpees te verbreken.
De start begon goed, ik had met Mitch afgesproken om een voorsprong op te bouwen zodat ik daar later in het uur van kon profiteren. De eerste 100 burpees werden in 5 min gehaald en dat betekent 20 burpees speling. Ik wist dat ik het tempo omlaag moest gooien om achter elkaar door te kunnen gaan. Dit deed ik dus en tot de 300 burpees, en dit bracht me een mooie voorsprong van 17 burpees.
Maar toen kwam het gene waar ik voor vreesde. De welbekende verzuring trad op, en het was heftig, heel heftig. Het voelde alsof mijn schouders in de fik stonden. In mijn hoofd gingen de alarm bellen weer rinkelen. 'Neeeee, gaat nu precies hetzelfde gebeuren als bij het vorige record poging' Ik begin Mitch in te lichten dat ik pijn heb. Hij zei me dat ik alleen maar positief moest denken en bij elke herhaling tegen me zelf moest zeggen dat ik het kan. Hij wilde niks negatiefs horen of zien aan mij. Ik deed wat hij zei. Maar de pijn hield maar niet op, ik ging stuk van binnen en het tempo ging door de verzuring ook drastisch naar beneden.
Eindelijk bij de 500 burpees aangekomen had ik een schuld opgebouwd. Hier baalde ik natuurlijk van omdat ik nu achter de feiten aan loop. De verzuring was nog steeds erg aanwezig. In mijn hoofd dacht ik 'oke de 1000 is met deze pijn niet mogelijk, ik ga me alleen nog maar richten op het wereld record' K probeerde zo weinig mogelijk na te denken en alleen maar naar mitch zijn tempo te luisteren en daar in mee gaan. Vanaf de 600ste burpees nam de verzuring steeds meer af. Hoe dat kwam is nog steeds moeilijk te zeggen. Maar dat deed er ook niet toe. Het enige wat ik dacht was dat ik moest versnellen als ik het n wereld record og wil behalen. De 600 tot 800 merkte ik dat er een vocht tekort optrad. Mijn strot werd droger en droger, uit ervaring weet ik dat dit negatieve gevolgen op je prestatie heeft. Ik vroeg Mitch een aantal maal om drinken maar hij wilde me alleen water geven als ik een target haalde. 'Nee Hab, je mag pas drinken als je de 700 hebt aangetikt' Ik dacht wat een klootzak, ik heb water nodig zie je dat niet. Nu achteraf weet ik dat hij me niet wilde stoppen ivm de tijd en dat hij me in het tempo wilt behouden. (Ik kan er nu wel om lachen) Het was van zijn kant natuurlijk ook goed bedoeld. Uiteindelijk wilde hij me het drinken geven bij de 700 burpees maar sloeg ik het alsnog af omdat ik lekker in het tempo zat haha.
Toen op 800 was het stuk dat het moest gebeuren. Alleen maar doorgaan zonder te stoppen. De pijn volledig uitschakelen. Je hoge ademhaling negeren en alleen maar aan het einddoel denken. K hoorde iedereen schreeuwen 'DOOR DOOR DOOR NIET STOPPEN! Dit gaf me vertrouwen en motivatie omdat ik wist dat elke seconde fataal kon zijn. Het was een spannende eindslot. 54321 en toen het fluitsignaal. 957 BURPEES IN EEN UUR.
De meeste mensen zouden denken, hij is super trots op zichzelf. Maar de mensen die me echt kennen weten dat ik dit niet was. Ik baalde omdat ik met 1 doel kwam. 1000 burpees. En na ong. 30 minuten moest ik dit doel uit me hoofd zetten en voor de 950+ gaan. Athir kwam naar me toe en vertelde me dat ik het al had laten zien dat ik er 1000 in een uur kan. 'Je hebt alles gegeven, vandaag zat er niet meer in' En hij heeft gelijk. Dit is de beste prestatie die ik vandaag heb kunnen neerzetten. En daar gaat het uiteindelijk om. Dingen gaan niet altijd zoals gepland. En toen ik dat besefte kwam de lach op mijn gezicht. Ik ben blij ik heb doorgezet tot de laatste seconde terwijl er veel momenten zijn geweest waar ik aan opgeven dacht.
En dat is dan ook waar ik het team voor mag bedanken. Dat ze me steunde waar nodig was, en zich aan de afspraken hebben gehouden. Ze weten allemaal hoe hard ik hier voor train en wat ik er voor heb gelaten. Dank iedereen, jullie waren geweldig! En ook bedank ik iedereen die heeft gekeken, die me heeft gesuport, die in me heeft geloofd en iedereen die heeft gedoneerd. Ook dank ik de mensen die na afloop kwamen om me te feliciteren.
Ik mag met vreugde zeggen dat we met de inzamelingsactie voor Defence for Children 2,435 euro hebben opgehaald. Hier ben ik iedereen super dankbaar voor!
